۱- اضطراب فراگير و منتشر شده: كودكي كه اين نوع اضطراب را دارد، دائم نگران است و هنگامي كه با چالش مواجه مي شوند انتظار عواقب منفي تري براي خودشان دارند، مثلا با ديدن مرگ يكي از اقوام مدام نگران است كه والدينش هم بميرند.
۲- اختلال هراس خاص: يكي ديگر از انواع اختلال است كه باعث مي شود كودك از مواجهه با موقعيت يا شي ترسناك اجتناب كند. اختلال هراس اجتماعي در دوران كودكي و اوايل دوران جواني زياد ديده مي شود. در اين اختلال كودك از صحبت در جمع اجتناب مي كند، لزرش صدا دارد و از محيط هاي اجتماعي دوري مي كند.
۳- اختلال وسواس فكري و عملي: افكار ، يا تصوراتي كه دائم و عود كننده در ذهن كودك ايجاد مي شود و رنج و عذاب شديدي را براي او ايجاد مي كند . اين افكار و تصورات لزوما به دليل مشكلات واقعي كودك نيستند و گاهي از زندگي شخصي او فاصله دارند . كودك سعي مي كند اين افكار را يا سركوب كند و يا با انجام دادن يك عمل تكراري خنثي كند . مثلا هميشه فكر مي كند دست هايش كثيف شده و روزي بيست بار دست هايش را ميشويد .
۴- اختلال استرس پس از سانحه: كودكي كه يك رويداد آسيب زا و تهديد كننده را تجربه كرده است مانند بودن در تصادف، قرار گرفتن در موقعيت زلزله و بلاياي طبيعي، سوء استفاده هاي جنسي، دزديده شدن، گم شدن، حال كودك بعد از آن اتفاق واكنش هاي ترس و درماندگي و حملات وحشت زدگي را تجربه مي كند. هر چيزي كه كودك را به ياد آن سانحه مي اندازد موجب ايجاد ترس و وحشت در او مي شود.